Śp. br. Iwo Stusio SVD

Urodził się 1 września 1911 r. w Pabianicach. Tam też, oprócz szkoły podstawowej, ukończył szkołę rzemieślniczą. Do Zgromadzenia Słowa Bożego wstąpił 13 maja 1933 r. w Rybniku. Nowicjat odbył w Górnej Grupie w latach 1934-1936. Zachowały się jego osobiste notatki z rekolekcji z 1935 r. Rekolekcje prowadził wtedy o. Wincenty Danch. Pierwsze śluby zakonne Brat Iwo złożył w Górnej Grupie w 1936 r. Tam zastała go druga wojna światowa. Po krótkim internowaniu duchownych przez Niemców bracia zostali zwolnieni, a ojców wywieziono do obozu w Stutthofie. Po wojnie Brat Iwo natychmiast zgłosił się do klasztoru i w 1950 r. w Nysie złożył śluby wieczyste.

Długie lata pracował w Pieniężnie, gdzie prowadził gospodarstwo, przewoził pocztę, dbał o nasze bezpieczeństwo jako stróż nocny. Przeniesiony następnie do Bytomia, opiekował się kościołem św. Małgorzaty. Przeszedł następnie do Nysy, gdzie był furtianem i prawą ręką o. Lisickiego w sprawach misyjnych.

Niestety, stan zdrowia Brata Iwona pogarszał się. Początkowo Brat Iwo sądził, że poradzi sobie z chorobą, ale ostatnie ponad 10 lat spędził w łóżku. W 1999 r. przybył do Górnej Grupy, gdzie pozostał już do końca swoich dni. Mimo ciężkiego krzyża choroby, Brat Iwo zachował pogodę ducha, zawsze miał pod ręką jakiś dowcip. Nie skarżył się, chociaż nasza niezręczność przy różnych czynnościach dawała mu się we znaki. Nigdy też nie powiedział złego słowa o drugim człowieku.

Nagły atak kamieni żółciowych zmusił go do poddania się operacji. W grudziądzkim szpitalu przebywał od 19 czerwca do 3 lipca. Nastąpiły powikłania pooperacyjne i niewydolność krążenia. W dniu 6 września ub.r. o. rektor J. Czachorek w otoczeniu całej górnogrupskiej wspólnoty udzielił Bratu Iwonowi sakramentu chorych, absolucji generalnej i odpustu zupełnego. Dwa dni później, tj. 8 września o godz. 22.00 Brat Iwo przeniósł się do wieczności. Obecni przy śmierci współbracia odmówili modlitwy za zmarłych.

W Górnej Grupie 8 września 1936 r. Brat Iwo rozpoczął swoją oficjalną służbę przed Panem i w Górnej Grupie ją zakończył, również 8 września, a więc w dzień swojego jubileuszu 65-lecia życia zakonnego. Teraz jest u Pana.

Kazimierz Stankowski SVD
„Misjonarz” Nr 2/2002